Opinn fundur hjá Samtökum Fullveldissinna annað kvöld.

Sunnudagskvöldið 12. júlí kl. 20:00 munu Samtök Fullveldissinna halda opinn spjallfund í kjallaranum á Kaffi Rót í Hafnarstræti 17, Reykjavík.
Umræðuefnið mun vera ESB og tengd málefni.  Búist er við góðum og áhugaverðum gestum.

Ég hvet sem flesta til að mæta.

Fleiri en Hvíta-Rússland utan Evrópuráðsins.

Það vill svo skemmtilega til að ég og Baldur Kristjánsson vorum að "ræða" þetta í gær.

En alþjóðlega viðurkennd Evrópuríki utan Evrópuráðsins eru tvö; Hvíta-Rússland og Kazakstan.  Þess utan eru nokkur Evrópuríki með takmarkaða viðurkenningu utan ráðsins t.d. Kosovo og Transnistria.

Þeir sem efast geta alltaf litið á wikipediu.

Mótmæltu aftökum Hvít-Rússa

Washington is unable to call all the shots

Endurbirti hér grein af ft.com algerlega án leyfis.

 

By Michael Hudson

Published: June 15 2009 03:00 | Last updated: June 15 2009 03:00

Challenging the American empire will be the focus of meetings in Yekaterinburg, Russia, today and tomorrow for Chinese President Hu Jintao, Russian President Dmitry Medvedev and other leaders of the six-nation Shanghai Co-operation Organisation. The alliance comprises Russia, China, Kazakhstan, Tajiki-stan, Kyrgyzstan and Uzbekistan, with observer status for Iran, India, Pakistan and Mongolia.

The attendees (who will be joined on Tuesday by Brazil for trade discussions) have assured American diplomats that dismantling the US financial and military hegemony is not their aim. They simply want to discuss mutual aid - but in a way that has no role for the US or for the dollar as a vehicle for trade among these countries.

The meeting is an opportunity for China, Russia and India to "build an increasingly multipolar world order", as Mr Medvedev put it in a St Petersburg speech this month. What he meant was this: we have reached our limit in subsidising the US military encirclement of Eurasia while also allowing the US to appropriate our exports, companies and real estate in exchange for paper money of questionable worth.

An "artificially maintained unipolar system", Mr Medvedev said, was based on "one big centre of consumption, financed by a growing deficit, and thus growing debts, one formerly strong reserve currency, and one dominant system of assessing assets and risks".

Keen observers of America, if not effective managers of their own economies, these countries argue that the root of the global financial crisis is that the US makes too little and spends too much. Especially upsetting is US military expenditure - such as military aid to Georgia or the presence in the oil-rich Middle East and central Asia - using money that foreign central banks recycle.

Overconsumption by US citizens, US buy-outs of foreign companies and dollars the Pentagon spends abroad all end up in foreign central banks. These governments face a hard choice: either recycle the dollars back to America by buying US Treasury bonds or let the "free market" force up their currencies relative to the dollar - thereby pricing their exports out of world markets, creating domestic unemployment and business failures. US-style free markets hook them into a system that forces them to accept unlimited dollars. Now they want out.

This means creating an alternative. Rather than making merely "cosmetic changes as some countries and perhaps the international financial organisations themselves might want", Mr Medvedev concluded his St Petersburg speech: "What we need are financial institutions of a completely new type, where particular political issues and motives, and particular countries, will not dominate."

For starters, the six countries intend to trade in their own currencies so as to get the benefit of mutual credit, rather than give it to the US. In recent months China has struck bilateral deals with Brazil and Malaysia to trade in renminbi rather than the dollar, sterling or euros.

Many foreigners see the US as a lawless nation. How else to characterise a country that holds out a set of laws for others - on war, debt repayment and the treatment of prisoners - but ignores them itself?

The US is the world's largest debtor, yet has avoided the pain of "structural adjustments" imposed on other debtor nations. US interest rate and tax reductions in the face of exploding trade and budget deficits are seen as the height of hypocrisy in view of the austerity programmes that the "Washington consensus" has forced on other countries via the International Monetary Fund and other vehicles. The US tells debtor economies to sell off their public utilities and natural resources, raise their interest rates and increase taxes while gutting their social safety nets to squeeze out money to pay creditors.

It is no mystery to other countries how the US remains above the law. Foreigners see a financial system backed by American aircraft carriers and military bases encircling the globe. The IMF, World Bank, World Trade Organisation and other Washington surrogates are seen as vestiges of a lost American empire no longer able to rule by economic strength, left only with military domination.

The countries that are gathering today are convinced that this hegemony cannot continue without adequate revenues and are attempting to hasten the bankruptcy of the US financial-military world order. If China, Russia and their allies have their way, the US will no longer live off the savings of others, nor have the money for unlimited military spending.

US officials wanted to attend Yekaterinburg as observers. They were told no. It is a word that Americans will hear much more in the future.

The writer is professor of economics at the University of Missouri

Copyright The Financial Times Limited 2009

 

http://www.ft.com/cms/s/0/16e9f3e8-5944-11de-80b3-00144feabdc0.html?nclick_check=1

 

Til hamingju Grænlendingar

Innilega til hamingju með aukið fullveldi þjóðarinnar.  Síðan þið fenguð heimastjórn árið 1979 hafið þið sýnt vilja ykkar til að stjórna eigin málum og eruð eina þjóðin sem hafið gengið úr Evrópubandalaginu sem þið álpuðust með Dönum inn í þótt meirihluti ykkar hafi verið á móti því alla tíð.

Svo óska ég skyldmennum mínum á Grænlandi og af grænlenskum ættum annarsstaðar í heiminum sérstaklega til hamingju.

Grænland fær aukna sjálfsstjórn

Mismunur eftir tekjum, kyni og búsetu.

Áhugavert að sjá að eftifarandi:

• Einungis 51,9% af þeim sem hafa fjölskyldutekjur yfir milljón á mánuði telja mikilvægt að hafa þjóðaratkvæðagreiðslu á móti rúmum 80% þeirra sem hafa tekjur undir 550 þúsund á mánuði.
• 85,6% kvenna telja mikivægt að hafa þjóðaratkvæðagreiðslu á móti 67,3% karla
• 20% - 22% þeirra sem búa á höfuðborgarsvæðinu telja þjóðaratkvæðagreiðslu ekki skipta máli á móti 12,2% þeirra sem búa á landsbyggðinni.
• 68,3% þeirra sem hafa Háskólapróf telja miklu máli skipta að hafa þjóðaratkvæðagreiðslu á móti 81,8% þeirra sem hafa minni menntun en framhaldsskólapróf.

Könnunin er aðgengileg hér.

 

Meirihluti vill þjóðaratkvæði um aðildarumsókn

Siðferðisspurning dagsins.

Þegar lög og réttlæti greinir á, hvort á þá að víkja?

 

 

 

Samstaða eftir hentisemi SA og fleiri skammstafanna

Ekki man ég til þess að Vilhjálmur hafi hvatt til samstöðu í vetur sem leið.  Kannski hentaði það honum ekki?

En því miður Vilhjálmur.  Askja Pandóru hefur verið opnuð og það er ekki aftur snúið.

„Allir þurfa að standa saman“

Gjáin að breikka á milli höfuðborgar og landsbyggðar?

Heimssýn fékk Capacent-Gallup til að gera fyrir sig könnun þar sem meðal annars er spurt hversu mikla eða litla áherslu fólki finnist að ríkisstjórnin eigi að leggja á aðildarviðræður við ESB.

Ég tók saman greininguna í svörum eftir búsetu, fjölskyldutekjum og menntun og setti upp í einföld súlnarit.

 

Búseta

 

Menntun

 

Fjölskyldutekjur

 

Miðað við þessa greiningu leggja háskólmenntaðir höfuðborgarbúar með fjölskyldutekjur yfir 1.000.000kr mesta áherslu á aðildarviðræður, en landsbyggðarfólk með fjölskyldutekjur undir 400.000kr og minni menntun en háskólapróf minnsta áherslu á aðildarviðræður.

Könnunin öll er aðgengileg hér(pdf).

 

Við þjóðaratkvæðagreiðslu skyldi horfa til sögunnar.

Þegar til þjóðaratkvæðagreiðslu kemur um stór mál sem hafa í för með sér varanlega breytingu á stjórnskipulagi þjóðar er eðlilegt að líta til þeirrar síðustu.

Síðasta þjóðaratkvæðagreiðsla um málefni sem breytti stjórnskipulagi á Íslandi var þjóðaratkvæðagreiðslan um afnám sambandslaganna frá 1918.  Í 18.gr. þeirra laga er farið yfir þau skilyrði sem þurfti svo sátt gæti verið um svo stórt og víðtækt mál, en greinin hljómar svo:

 

Eftir árslok 1940 getur ríkisþing og alþingi hvort fyrir sig hvenær sem er krafist, að byrjað verði á samningum um endurskoðun laga þessara.

Nú er nýr samningur ekki gerður innan 3 ára frá því að krafan kom fram, og getur þá ríkisþingið eða alþingi hvort fyrir sig samþykt, að samningur sá, sem felst í þessum lögum, sje úr gildi feldur. Til þess að ályktun þessi sje gild, verða að minnsta kosti ⅔ þingmanna annaðhvort í hvorri deild ríkisþingsins eða í sameinuðu alþingi að hafa greitt atkvæði með henni, og hún síðan vera samþykt við atkvæðagreiðslu kjósenda þeirra, sem atkvæðisrjett hafa við almennar kosningar til löggjafarþings landsins. Ef það kemur í ljós við slíka atkvæðagreiðslu, að ¾ atkvæðisbærra kjósenda að minsta kosti hafi tekið þátt í atkvæðagreiðslunni og að minsta kosti ¾ greiddra atkvæða hafi verið með samningsslitum, þá er samningurinn fallinn úr gildi.

 

Hér er fordæmi og leiðarvísir þjóðar að samskonar þjóðaratkvæðagreiðslu, og í takt við lýðveldishefðir á Íslandi og í Evrópu.

 

 

Viðbót:  Hægt er að nálgast sambandslögin hér.

Fyrstu umræðu um ESB-tillögu lokið

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Samsett mynd af 18.gr Sambandslaga

Óvinur þjóðarinnar.

Maður sem hefur viðurkennt hryðjuverk á Íslandi.

 

Ég mun ekki gráta hann.

Aðgerð Ragnarök endurvakin