Hræðsluáróður III

Hræðsluáróðurinn fyrir samþykkt nýjustu Icesave-samninganna við Breta og Hollendinga að undanförnu hefur varla farið framhjá neinum. Eins og við var að búast er hann nokkurn veginn sá sami og okkur var boðið upp á þegar reynt var að fá okkur til þess að samþykkja Icesave II samningana og þar á undan Icesave I.

Það er kannski kaldhæðni að Icesave samningarnir núna eru nánast þeir sömu í aðalatriðum og hafnað var í þjóðaratkvæðinu fyrir ári síðan fyrir utan lægri vexti. Eins og áður er ætlast til þess að við samþykkjum að bera alla ábyrgð á málinu og tökum á okkur alla áhættu vegna þess. Var það vegna lægri vaxta sem Icesave II var hafnað?

Ýmislegt hefur verið reynt til þess að fá okkur til þess að samþykkja að borga Icesave og verður reynt. Þáverandi viðskiptaráðherra hótaði okkur því til dæmis fyrir rúmu ári síðan að ef við samþykktum ekki Icesave II myndi Ísland einangrast og verða Kúba norðursins. Háskólakennari nokkur í hagfræði hótaði okkur því af sama tilefni að engin lán fengjust til Íslands yrði Icesave II hafnað, krónan myndi hrynja niður í áður óþekktar lægðir og „lífskjör hrynja gjörsamlega“.

Ekkert hræðilegt gerðist hins vegar í kjölfar þess að Icesave II var hafnað sem rekja má til þess. Skuldatryggingarálagið á íslenska ríkið hefur lækkað mikið síðan, íslensk fyrirtæki hafa í auknum mæli getað fjármagnað sig erlendis á hagstæðum kjörum og skilningur á afstöðu okkar Íslendinga hefur stöðugt orðið meiri utan landssteinana.

Hræðsluáróðurinn fyrir ári rættist ekki og mun ekki heldur rætast nú.

 

Birtist fyrst í Morgunblaðinu 31. mars

 

Menn verða að hafa kjark

Athugasemdir

[Sumarliði Einar Daðason, 7.4.2011 kl. 14:26]

Tek undir það!

[Páll 7.4.2011 kl. 14:27]

Þetta mál hefur aldrei verið afgreitt og því ekkert til sem heitir Icesave I, II eða III. Það er bara til eitt Icesave. Auðvitað gerðist ekkert í kjölfar síðustu þjóðaratkvæðagreiðslu um málið, því hún var algerlega tilgangslaus og fáránleg þar sem yfirlýsing um betri samning lá fyrir.

[Axel Þór Kolbeinsson, 7.4.2011 kl. 15:24]

Það var nú merkilegt með þennan „betri“ samning sem var handan við hornið í kring um síðustu þjóðaratkvæðagreiðslu, að það tók þó 9 mánuði að ganga frá honum. Það var t.d. talað um að þessi „betri“ samningur ætta að koma „eftir helgi“.

[Páll 7.4.2011 kl. 15:40]

Og hvaða máli skiptir það? Það sem skiptir máli er að yfirlýsingin um betri samning var komin fram og staðfest af öllum aðilum. Þjóðaratkvæðagreiðslan þá var eins og nú enn eitt dæmið um tilgangslausa sóun á fé. Það skiptir sáralitlu hvort við segjum já eða nei. Ég er á þeirri skoðun að niðurstaðan verði ósköp svipuð hvort sem verður ofan á.

[Sumarliði Einar Daðason, 8.4.2011 kl. 18:51]

Tek undir með Páli, þetta er peninga og tímasóun. Það á að setja þetta mál í biðstöðu þar til allt er komið fram og semja út frá því. Það lýsir örvæntingu að samþykkja eitthvað með opna enda í allar áttir.