Sósíalistaflokkur er til, starfandi og var í framboði síðast.

Alþýðufylkingin var í framboði í síðustu kosningum og er sannarlega róttækur sósíalistaflokkur. Nær væri fyrir þetta fólk að ganga þeirri fylkingu á lið en að reyna að slá sjálfa sig til riddara.

En að mínu mati eru þeir herramenn Gunnar Smári Egilsson og Jónas Kristjánsson ekki sósíalistar heldur kratar sem sakna Alþýðuflokksins.

 

Til að upplýsa um hagsmunatengsl og segja ekki hálfsannleika líkt og ýmsir aðrir hafa ánægju af þá er best að láta þá fáu sem lesa orðið bloggfærslur í dag vita af því að ég var á framboðslista Alþýðufylkingarinnar í síðustu alþingiskosningum, en er ekki félagsmaður.

Möguleiki á sósíalistaflokki

Athugasemdir

[Ásgrímur Hartmannsson, 1.4.2017 kl. 23:19]

Það er reyndar talsvert úrval af sósíalískum flokkum.  Reyndar er ekkert nema sósílaískir flokkar.

íslensk pólitík er svolítið eins og ísbúð með 8 tegundir af jarðaberjabragði, en enga vanillu.

[Jóhannes Ragnarsson, 2.4.2017 kl. 11:06]

Það er ekki mikið úrval af sósíalískum flokkum á Alþingi. Þar eiga fulltrúa sex hægriflokkar og einn miðjuflokkur, dálítið til hægri, sæti á þingi. 
Ég hef aldrei botnaði málflutningnum þess efnis að allir flokkar séu sósíalískir. Ég held að einungis menn eins og Pétur Þríhross geti leyft sér þess háttar munað.

[Axel Þór Kolbeinsson, 2.4.2017 kl. 14:54]

Hér er ég sammála Jóhannesi að það er enginn sósíalískur flokkur á þingi, þótt ég myndi setja miðjuna annarsstaðar. En allir flokkarnir eru að einhverju leyti undir áhrifum sósíalískrar hugmyndafræði líkt og nærri allir landsmenn.

Lang flest erum við t.d. sammála um að það skuli vera félagslegt rekstrarform á vegakerfinu og eins eru flest okkar sammála um það að í það minnsta eigi kjarnarekstur heilbrigðiskerfisins að vera félagslega rekinn.

En enginn flokkanna á þingi ee sósíalískur í skilningi þess orðs.