Ég kýs 6. mars!

Ef mín kjördeild verður lokuð einhverra hluta vegna, þá mun ég kjósa annaðhvort í stjórnarráðinu eða á Alþingi.

(Ég sleppi því að segja meir þar til reiðin sjatnar aðeins)

 

Áfram fundað í Lundúnum

Ég er orðinn leiður á þessu

Eins og ég er margbúinn að skrifa hérna þá hefur löggjafarvaldið og framkvæmdavaldið ekkert umboð í þessu máli.  Þjóðin hefur umboðið þar til þjóðaratkvæðagreiðslan hefur farið fram.

Að framkvæmdavaldið skuli senda samninganefnd út er því ekkert annað en ósvífni við raunverulega valdhafa landsins - þjóðina, og stjórnarskrá hennar.

Fundur fyrir hádegi

Tvísýnt ef kosið væri nú.

Það vantar að vísu í þessa frétt og fréttina á vef Rúv nákvæmari tölur, því summa þeirra talna sem gefin er upp er 99,2%.

En ég keyrði þessar tölur nú samt í gegnum ágætt Excel-skjal sem miðar við hlutfallslegt kjördæmafylgi flokkanna í síðustu kosningum og úr úr því fæ ég að núverandi stjórn haldi.  Samfylking myndi tapa 5 þingmönnum en VG bæta við sig 3.  Framsóknarflokkurinn heldur sínum 9 og Sjálfstæðisflokkurinn bætir við sig 6 mönnum.  Aðrir fá enga þingmenn.

Það má samt ekki tæpara vera því stjórn með 32 þingmenn myndi teljast frekar veikburða.  Til þess að mynda stjórn með rýmri meirihluta þyrfti aðkomu Sjálfstæðisflokks. 

• Framsóknarflokkur - 9 þingmenn (± 0)
• Sjálfstæðisflokkur - 22 (+ 6)
• Samfylking - 15 (- 5)
• VG - 17 (+ 3)
• Aðrir - 0 (- 4)

 

VG stærra en Samfylkingin

Lýðræði, ekkert kjaftæði!

Segi það sama og fyrr í morgun, og á sömu nótum og ég hef gert undanfarið:

Ég segi það enn og aftur.  Frá 5. janúar síðastliðnum og þar til þjóðaratkvæðagreiðslan hefur farið fram hefur hvorki framkvæmdavaldið né löggjafarvaldið umboð í þessu máli.  Umboðið er hjá þjóðinni sem er að íhuga málið og mun gefa sitt bindandi svar næstkomandi laugardag.

Allt þetta stúss til að koma á nýjum samningum er ekkert annað en ósvífni við þjóðina og stjórnarskrá hennar.

Ekki bætir það heldur málin að sumir innan stjórnkerfisins reyna eins og þeir geta að tala mikilvægi þessarar þjóðaratkvæðagreiðslu niður, og það sama gerir klappsveit þeirra hvar sem þeir geta.

Þjóðaratkvæðagreiðslur um mikilvæg málefni er eitt af því sem hávær krafa hefur verið um undanfarin ár, og nú loksins fáum við þá fyrstu á Lýðveldistímanum - bindandi þar að auki, en ekki ráðgefandi eins og þau lagafrumvörp sem nú liggja fyrir á þingi.  Það er því óskiljanlegt að horfa á marga þá sem hafa barist fyrir þjóðaratkvæðagreiðslum gera lítið úr henni og hafa jafnvel sagst ætla ekki að mæta á kjörstað.  Ég hvet þá, sem og alla aðra, til þess að mæta í sína kjördeild næstkomandi laugardag og sýna lýðræðisást sína í verki.

 

Marklaus þjóðaratkvæðagreiðsla?

Ekkert umboð

Ég segi það enn og aftur.  Frá 5. janúar síðastliðnum og þar til þjóðaratkvæðagreiðslan hefur farið fram hefur hvorki framkvæmdavaldið né löggjafarvaldið umboð í þessu máli.  Umboðið er hjá þjóðinni sem er að íhuga málið og mun gefa sitt bindandi svar næstkomandi laugardag.

Allt þetta stúss til að koma á nýjum samningum er ekkert annað en ósvífni við þjóðina og stjórnarskrá hennar.

Ekki bætir það heldur málin að sumir innan stjórnkerfisins reyna eins og þeir geta að tala mikilvægi þessarar þjóðaratkvæðagreiðslu niður, og það sama gerir klappsveit þeirra hvar sem þeir geta.

Þjóðaratkvæðagreiðslur um mikilvæg málefni er eitt af því sem hávær krafa hefur verið um undanfarin ár, og nú loksins fáum við þá fyrstu á Lýðveldistímanum - bindandi þar að auki, en ekki ráðgefandi eins og þau lagafrumvörp sem nú liggja fyrir á þingi.  Það er því óskiljanlegt að horfa á marga þá sem hafa barist fyrir þjóðaratkvæðagreiðslum gera lítið úr henni og hafa jafnvel sagst ætla ekki að mæta á kjörstað.  Ég hvet þá, sem og alla aðra, til þess að mæta í sína kjördeild næstkomandi laugardag og sýna lýðræðisást sína í verki.

Óbreytt umboð íslensku samninganefndarinnar

Sambærilegt og hefur verið

Undanfarið ár eða svo hafa allar kannanir sýnt svipaðar niðurstöður, bæði varðandi heildarstuðning og andstöðu og einnig hvernig skoðanir skiptast á milli landshluta, aldurs, menntunar og fjölskyldutekna.  Samt sýnist mér í fljótu bragði að stuðningurinn við aðild minnki hjá þeim sem eru í hæsta tekjuflokknum frá fyrri könnunum.

Ekki er marktækur munur á milli kynja í þessari könnun, og ekki heldur á milli aldurshópa en andstaðan við aðild virðist vera minnst hjá fólki á milli 25-34 ára.

Þegar kemur að búsetu sjáum við sama mynstur og venjulega.  Í Reykjavík er 41% hlynnt aðild en 49% á móti, en þegar kemur að landsbyggðinni er ekki nema 25% hlynnt aðild og 64% andvíg.

Svipaða sögu er að segja um fjölskyldutekjur.  Því hærri sem þær eru því hlynntara er fólk aðild, þótt það virðist draga úr stuðningi hjá þeim sem hæst hafa launin, en þar eru hlynntir og andvígir nú orðnir jafn stórir hópar.

Varðandi menntun kemur það sama fram eins og venjulega; því meiri menntun sem fólk hefur því líklegra er að það styðji inngöngu í Evrópusambandið.

Eru þessar kannanir að segja okkur að velmenntaðir Reykvíkingar með háar tekjur vilji upp til hópa samlagast Evrópusambandinu?  Nei ekki alveg, en þó er það fólk líklegra til þess að styðja aðild en grunnskólamenntað verkafólk á landsbyggðinni.

Annað sem er áhugavert við þessa könnun er hver hörð andstaðan við inngöngu er, en 50,1% þeirra sem eru andvígir eru það alfarið á meðan 28,3% þeirra sem eru hlynntir aðild eru það alfarið.

Meirihlutinn á móti ESB-aðild

Kalla nefndina heim

Það á engin samninganefnd að vera að störfum núna viku fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu.  Það er ekkert nema vanvirðing við almenning og stjórnarskánna að standa í einhverju veseni þegar þetta mál liggur klárlega hjá þjóðinni en ekki hjá stjórnmálamönnum.  Eftir að úrslit þjóðaratkvæðagreiðslu eru kunn geta stjórnmálamenn ákveðið hvað þeir gera í framhaldinu, en eins og er hafa þeir ekkert umboð í þessu máli.

Leynifundur um Icesave

Íslensk fákeppni.

Það hefur verið aukin fákeppni hér á landi vegna samþjöppunar og yfirtöku undanfarin 15 ár eða svo.  Við höfum reyndar lengi búið við fákeppni í bankastarfsemi og eldsneytissölu.  Að vísu voru besínstöðvar oft í einkaeigu en með söluumboð frá viðkomandi eldsneytisfyrirtæki, en það er orðið fátítt í dag.

Smásala með matvörur er 70% (mín ágiskun) í hendi tveggja fyrirtækja; Haga og Norvík.  Lyfjasölu er fjallað um í fréttinni, og í flestum geirum er þetta orðið svona eða að nálgast það.  Einu geirarnir í þjónustu og sölu til almennings sem ég veit að er eðlileg samkeppni eru fataverslanir, tölvuverslanir og ýmis þjónustufyrirtæki t.d. bifreiðaverkstæði o.sv.frv.

Þarf ekki að fara að skerpa á samkeppnislögunum til að koma í veg fyrir áframhaldandi fákeppni sem er oft ekkert annað en dulbúin einokun?

Alvarleg brot á lögum

Húmor

Fyndin ummæli hjá Farage og skemmtilega flutt:

Líkt við blauta tusku

Ekkert nýtt

Við að lesa þessa frétt varð mér hugsað til tímans sem ég varði í og við Alþingishúsið síðasta sumar áður en samþykkt var að senda inn aðildarumsókn.  Andrúmsloftið þar inni var þungt.

Hér eru færslunar mínar frá því í sumar í réttri tímaröð:

Fundur í gær

Atburðir dagsins og gjörningur annað kvöld

Vér mótmælum allir!

Það geri ég líka.

Ég er þrjóskari en andskotinn - helstu atburðir gærdagsins

Hiti í fólki á Austurvelli og þrúgað andrúmsloft á þinginu

Hvað gerðist utan við alþingi í gær?

 

Tuktar þingmenn Vinstri Grænna